Violette Dorange i Samantha Davies przypieczętowują swój sojusz, uruchamiając „Initiatives-Cœur”

Z wielką ostrożnością dźwig wyjmuje Initiatives-Cœur z kołyski i umieszcza go, jak zabawkę, w basenie jachtów wyścigowych byłej bazy okrętów podwodnych w Lorient (Morbihan). Jest wtorek, 13 maja, godzina 6:30 rano, gdy pod nieruchomym, znużonym wzrokiem kilku ptaków morskich i w obecności garstki wcześnie wstających wielbicieli, czerwona, opływowa rzeźba Samanthy Davies ( ^{13. miejsce} z 40 w konkursie Vendée Globe 2024) powraca na morze po trzech miesiącach pracy.

Zespół złożony z około dziesięciu osób, który przez tygodnie rozbierał i składał rumak kawałek po kawałku, aby zatrzeć ślady czwartego samotnego, nieprzerwanego i bez niczyjej pomocy rejsu dookoła świata brytyjskiego żeglarza, zachowuje całkowitą obojętność na ulewny deszcz i jest zajęty ponownym masztowaniem Imocy (jednokadłubowca o długości ponad 18 metrów) za pomocą płatów (bocznych powierzchni nośnych pozwalających na szybowanie nad wodą).

Pozostało Ci 87.92% artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla abonentów.